love

Sunday, August 14, 2005

สอนใจ

สอนใจ

ไว้ให้ตัวเอง ………//

กำลังใจดี ๆ ให้ตัวเอง
ไม่มีใครเกิดมาไร้ค่า
แม้แต่คนที่โง่ที่สุดยังฉลาดในบางเรื่อง
และคนฉลาดที่สุด
ก็ยังโง่ในหลายเรื่อง

ไม่มีอะไรเสียเวลามากไปกว่า
การคิดที่จะย้อนกลับไปแก้ไขอดีต

ไม่เคยมีอะไรช้าเกินไป
ที่จะทำในสิ่งที่ตัวเองฝัน

คนที่ไม่เคยหิว
ยอมไม่สามารถซาบซึ้งรสชาดของความอิ่ม
ความสำเร็จที่ผ่านความล้มเหลว
ย่อมหอมหวานกว่าเดิม

อันตรายที่สุดสำหรับชีวิตคนเรา คือ การคาดหวัง
อย่ายอมแพ้ถ้ายังไม่พยายามเต็มที่
เหตุผลของคน ๆ หนึ่งอาจจะไม่ใช่เหตุผลของอีกคนหนึ่ง
ถ้าคุณไม่ลองก้าว คุณจะไม่มีวันรู้เลยว่า
ข้างหน้าจะเป็นอย่างไร
ปัญหาทุกอย่าง ล้วนขึ้นอยู่ที่ตัวเราทั้งสิ้น
ยินดีกับสิ่งที่ได้มา และยอมรับกับสิ่งที่เสียไป
หลังพายุที่ผ่านไป ฟ้าย่อมสดใสเสมอ
มีแต่วันนี้ที่มีค่า ไม่มีวันหน้า วันหลัง

คนเรา
ไม่ต้องเก่งไปทุกอย่าง
แต่จงสนุกไปกับงานทุกชิ้น …..ที่ได้ทำ

หัวใจของการเดินทาง ไม่ใช่อยู่ที่จุดหมาย
หากอยู่ที่ประสบการณ์สองข้างทาง……มากกว่า

คนฉลาดผ่านวันไม่ดี…….ด้วยดี

ท่านนันยางส่งมาให้ ... ดีจังเนอะ


วันหยุด..วันแม่ปีนี้

love

เรา พี่ชาย แม่ รวม 3 คน
เดินทางจาก กทม. ด้วยรถไฟ มาถึงหาดใหญ่มาเยี่ยมน้องชายไม่สบาย
มาตรัง ดูที่ทาง วันจันทร์โอนที่กันอีก ไม่รู้เสร็จเมื่อไร
แล้วจะไปสุราษฎร์ จะไปเที่ยวแต่ติดโอนที่ซะแล้ว
สงสัยไม่ได้เที่ยวซะแล้ว พี่วาสิน..เอ๊ย เสียดายจัง

แต่คืนนี้ จะโทรหาท่านกู่ฯ คอยรับโทรศัพท์นะ
พรุ่งนี้เป็นไปได้ จะแวะหา อิ อิ
ยังไม่ 100 ปูเซ็งนะจ๊า
ต้องถามคนขับรถก่อน
เช่ารถจากหาดใหญ่ จะไปคืนรถที่สุราษฎร์
สะดวกดีเนอะ.....

Monday, August 08, 2005

วันดีดี


love

อยากลืมตาตื่นขึ้นมา..ในยามเช้า
พบแต่ ... วันดี ดี
วันที่ทุกคนยิ้มให้กันตลอด วันที่หัวเราะไม่หยุด (คงเหนื่อยเนอะ)
วันที่นกร้องเพลง วันที่ฟ้าสดสวย
วันที่อากาศเย็นสบาย วันที่โลกสดใส
วันที่สุขภาพแข็งแรง วันที่มีเงินใช้
วันที่คนที่เรารักเคียงข้างเรา
จับมือเรา
แล้วบอกว่า...เราจะรักกันตลอดไป....

Thursday, August 04, 2005

การเปลี่ยนมุมมองเพื่อชีวิตที่เปลี่ยนไป : August 2005

love: August 2005



การเปลี่ยนมุมมองเพื่อชีวิตที่เปลี่ยนไป
ได้อ่านบทความนี้ แล้วเห็นด้วยอย่างมากกกกกก
อยากให้เพื่อนๆ ได้อ่านกัน ลองอ่านดูสิ หรือแวะอ่านฉบับเต็มก็ได้
ที่ address ข้างล่าง....


คงมีหลายครั้งที่คุณรู้สึกเศร้าสร้อยน้อยใจ เฝ้าบ่นในใจว่า "ทำไมเขาไม่เข้าใจเราเลย"
ไม่ว่าเขา (หรือเธอ) คนนั้นเป็นเพื่อนหรือคู่รักของคุณก็ตาม
การตอกย้ำกับตัวเองด้วยความคิดอย่างนี้ บางทีก็ไม่ได้ ช่วยอะไรเลย
นอกจากตัวเองจะทุกข์แล้ว ยังอาจหมางเมินเขามากขึ้น ซึ่งทำให้ความสัมพันธ์แย่ลงไป อีก
ลองเปลี่ยนมุมมองหรือตั้งคำถามใหม่สิว่า "แล้วเราล่ะ เข้าใจเขาบ้างหรือเปล่า"

การถามแบบนี้อาจช่วยให้เราพบสาเหตุที่แท้จริงของปัญหาก็ได้
เพราะอันที่จริง เราเองก็คงไม่ได้เข้า ใจเหมือนกัน
สัมพันธภาพของผู้คนมักมีปัญหาก็เพราะทุกคนคิดแต่จะเรียกร้องให้คนอื่นเข้าใจตนเอง
แต่ไม่พยายามหรือ แม้กระทั่งคิดที่จะเข้าใจคนอื่น ถึงตรงนี้ คำถามไม่ได้อยู่ที่ว่า
"ทำไมเขาไม่เข้าใจเรา" แต่อยู่ที่ " ทำไมเราถึงไม่เข้าใจเขา" และ"ทำอย่างไร เราถึงจะเข้าใจเขาได้"
ในทำนองเดียวกัน สำหรับคนที่ชอบบ่นในใจว่า "ทำไมฉันถึงซวยอย่างนี้" หากเปลี่ยนมาถามตัวเองว่า
"ทำไมฉันชอบบ่นอย่างนี้" เขาอาจได้คิดและลุกขึ้นมาสู้ใหม่ ไม่ทดท้อหรืองอมืองอเท้าเหมือนเก่า

มีคำถามหนึ่งซึ่งคุณหมอประเวศ วะสี บอกว่า เป็นคำถามที่น่าเกลียดที่สุด
แต่เป็นคำถามที่กำลังระบาด ไปทั่วสังคมไทย นั่นก็คือ คำถามว่า "ทำแล้วฉันจะได้อะไร"
คำถามอย่างนี้ทำให้คนเห็นแก่ตัวมากขึ้น ทำให้จิตใจแคบลง และหาความสุขได้ยาก
จะไม่ดีกว่าหรือ หากเราถามใหม่ว่า "ทำแล้วส่วนรวม (หรือสังคม) จะได้อะไร"

อย่างไรก็ตาม คงไม่มีคำถามใดสำคัญเท่ากับคำถามเกี่ยวกับชีวิตจิตใจของเราเอง

ตัดทอนมาจาก
http://love4home.com.www.readyplanet.net/index.php?lay=show&ac=article&Id=145322&Ntype=6



Wednesday, August 03, 2005

สวัสดีค่ะ.....

เข้ามาตามคำแนะนำของพี่วาสิน
เลยอยากทำ Diary เป็นของตัวเองมั่ง
แล้วจะประกาศให้คนเข้ามาคุยกัน ดีแฮะ
ขอบคุณพี่วาสินที่แนะนำของเล่นใหม่ให้

ช่วยกันคุย ช่วยกันตอบ
ลองเริ่มๆ ยังไม่คุยอะไรมาก

ยินดีต้อนรับทุกคนค่ะ